“အိမ်ဝယ်ဖို့ စီစဉ်တာ အဆင်မပြေဖြစ်နေလို့ ဆရာ”ဟု မိတ်ဆွေ တစ်ဦး၏ သားဖြစ်သူက စာရေးသူထံ လာရောက်တိုင်ပင်ဆွေးနွေးခြင်းဖြစ်သည်။

“အိမ်ဆိုတော့ တိုက်ခန်းလား မြေနဲ့အိမ်လား”

“မြေနဲ့ အိမ်ပါ ဆရာ။ နှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ်ပါ ဆရာ”

“မြေအမည်ပေါက် ကိုယ်တိုင်ရောင်းတာလား”

“မြေအမည်ပေါက် ဇနီးမောင်နှံကတော့ ကွယ်လွန်သွားပြီ။ ဂရန်မြေဖြစ်ပြီး ပေ ၂၀ x ပေ ၆၀ မြေကွက် ဖြစ်ပါတယ်”

“သားသမီးတွေက အဝေမတည့်ကြလို့လား”

“ကျွန်တော်သိတာကတော့ သမီးတစ်ယောက်ပဲ ကျန်ခဲ့တာလို့ သိတယ်။ အခု သူကိုယ်တိုင်က ရောင်းမယ်ဆိုလို့ စဉ်းစားဖြစ်တာပါ”

“ဒါဆိုရင် အိမ်မြေရောင်းမယ့် သူနဲ့ မောင်ရင်က ခင်မင်ရင်းနှီးသူတွေပေါ့”

“အဲဒီလိုတော့ မဟုတ်ဘူး ဆရာ။ ကျွန်တော်ရဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ အဲဒီ အမျိုးသမီးက ခင်မင်ကြတယ်။ ငွေကြေးလည်း လိုအပ်နေလို့ အိမ်မြေရောင်းချင်တယ်ပေါ့။ သူငယ်ချင်းက ကျွန်တော့်ကို ပြောပြလို့ သွားရောက် ကြည့်မိတယ်။ သူ့လက်ထဲမှာလည်း ဂရန်မူရင်းရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက အဲဒီအိမ်မှာ မနေဘူး ခင်ဗျ။ အိမ်ထောင်သည်ဆိုတော့ ခင်ပွန်းရှိရာ ပြည်မြို့မှာနေတယ်”

“ရောင်းမယ်ဆိုတဲ့ အိမ်က သော့ပိတ်ထားတာပေါ့”

“ညီမဝမ်းကွဲတစ်ယောက်နေတယ်”

“သူတို့က ဆင်းပေးပါ့မလား။ တွေ့ဆုံပြီးပြီလား”

“ဟုတ်ကဲ့ တွေ့ပြီးပါပြီ။ အဲဒီ တော့မှ ဇာတ်လမ်းက စတာပဲ ဆရာ”

“စိတ်ဝင်စားစရာပဲ ပြောပါဦး”

“မြေအမည်ပေါက် ဇနီးမောင်နှံရဲ့ သမီးအရင်းမဟုတ်ဘူး ဆရာ။ မွေးစားသမီးလို့ ပြောပါတယ်”

“အမွေစား အမွေခံအဖြစ် မှတ်ပုံတင် စာချုပ်နဲ့ မွေးစားထားတာလား”

“သူပြောတာတော့ စာချုပ် စာတမ်းမရှိဘူး။ မြေအမည်ပေါက် ဇနီးမောင်နှံအနေနဲ့ဆိုရင် ဇနီးဖြစ်သူဘက်က တူမတော်စပ်တယ်လို့ ပြောပါတယ်”

“သားသမီး မထွန်းကားတာနဲ့ ဇနီးဖြစ်သူက သူ့ရဲ့ တူမကို မွေးစားတဲ့ သဘောပေါ့”

“စာချုပ်စာတမ်းနဲ့ မွေးစားတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သမီး ရင်းတစ်ယောက်လို ကျွေးမွေးပြုစု စောင့် ရှောက်ခဲ့တယ်။ ဘွဲ့ရအိမ်ထောင်ကျတဲ့အထိပေါ့ ဆရာ”

“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဇနီးမောင်နှံရဲ့ မွေးစားသမီးအဖြစ်တော့ ပတ်ဝန်းကျင်က လက်ခံပြီးသား အခြေအနေ ရှိနေပါ တယ်။ မွေးစားမိခင်က အရင် ကွယ်လွန်သွားတာလား”

“ဟုတ်တယ် ဆရာ။ ဇနီးဖြစ်သူ ကွယ်လွန်ပြီး ရှစ်နှစ်ကျော် ကိုးနှစ်နီးပါးမှ ခင်ပွန်းဖြစ်သူက ကွယ်လွန်ခဲ့တာလို့ ပြောတယ်”

“ခင်ပွန်းသည်က ပြည်မြို့မှာနေတယ်ဆိုတော့ မိန်းကလေးအနေနဲ့ ခင်ပွန်းသည်ရှိရာ ပြည်မြို့ကို လိုက် နေတယ်ဆိုပါတော့”

“ဟုတ်ပါတယ် ဆရာ။ အဒေါ်ရှိ စဉ်ကတော့ အိမ်အဝင်အထွက်ရှိနေတာပေါ့။ အဒေါ်ကွယ်လွန်သွားတော့လည်း ဝေးသွားတာဖြစ်မယ်”

မွေးစားမိခင်မရှိတော့ မွေးစားဖခင်က ယခုလက်ရှိနေတဲ့ သူဘက်က ဆွေမျိုးတွေကို ခေါ်ထားတာဖြစ်မှာပေါ့”

“ဟုတ်ပါတယ် ဆရာ။ မွေးစား ဖခင်ရဲ့ တူမအရင်းလို့ ပြောပါတယ်”

“ဒါဆိုရင်တော့ သူတို့က ဖယ်ပေးမယ့် သဘော မရှိလောက်ဘူး”

“ဟုတ်တယ် ဆရာ။ သူတို့အနေနဲ့ နေအိမ်က ဖယ်ပေးမယ့် သဘောမရှိဘူး။ ဒါကြောင့် ဘာဆက်လုပ်ရ မှန်း မသိဖြစ်နေလို့ ဆရာ”

“စရန်ငွေပေးပြီးပြီလား”

“ပေးမယ့်နေ့မှာပဲ စုံစမ်းလိုက်တော့ အခုလိုကိစ်္စပေါ်လာတာ ဆရာ။ ကျွန်တော်ကလည်း ကတိမပျက်ချင်ဘူး။ ဒါကြောင့် ဆရာ့ဆီလာပြီး တိုင်ပင်တာပါ”

“ဥပဒေအရ ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ မှတ်ပုံတင်စာချုပ်စာတမ်းနဲ့ လင်မယားနှစ်ဦးလုံးက အမွေစား အမွေခံအဖြစ် မွေးစားခဲ့တာမျိုး မဟုတ်ဘူး”

“ဇနီးဖြစ်သူရဲ့ တူမအရင်းဆိုတော့ ဆက်စပ်ခံစားခွင့် မရှိဘူးလား”

“ပတ်ဝန်းကျင်အားလုံးက မွေးစားသမီးအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုထားကြတဲ့အတွက် အမွေဆက်ခံနိုင်ခွင့် ရှိတဲ့ အပတိဌသားသမီးအဖြစ်တော့ ဥပဒေအရ ရောက်ရှိသွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်”

“အပတိဌ သမီးဆိုတော့ အမွေ ဆက်ခံခွင့်ရှိတဲ့ သဘောပေါ့”

“မှန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မြေအမည်ပေါက် ဇနီးမောင်နှံအနေနဲ့ ဇနီးဖြစ်သူက အရင်ကွယ်လွန်သွားတယ်။ ဒါနဲ့ သူတို့ မိသားစုက ဗုဒ္ဓဘာသာကိုးကွယ်ကြသူတွေ မဟုတ်လား”

“ဟုတ်ပါတယ် ဆရာ”

“ဒါဆိုရင်တော့ မြန်မာ့ ဓလေ့ထုံးတမ်းဥပဒေအရ လင်မယား တစ်ဦး ကွယ်လွန်သွားရင် နှစ်ဦးပိုင် ကျန်ရစ်တဲ့ ပစ်္စည်းအပေါ် ကျန်တဲ့ မုဆိုးဖို၊ ဒါမှမဟုတ် မုဆိုးမက ရရှိမှာ ဖြစ်ပါတယ်”

“ဆရာပြောစကားအရဆိုရင် မွေးစားဖခင်က ဒီအိမ်နဲ့မြေကို သူတစ်ဦးတည်းပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရမယ်ဆိုတဲ့ သဘော လား ဆရာ”

“မှန်ပါတယ်။ ဒါ့အပြင် မွေးစားဖခင်က နောက်အိမ်ထောင်မပြုဘဲ မုဆိုးဖိုဘဝနဲ့ ကွယ်လွန်ခဲ့တယ်”

“ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ။ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်ပါသလဲ”

“သားရင်း သမီးရင်း ကျန်ခဲ့မယ်။ ဒါမှမဟုတ် အမွေစား အမွေခံအဖြစ် ကိတ္တိမမွေးစား မှတ်ပုံတင်စာချုပ်နဲ့ မွေးစားထားတဲ့ သားသမီးရှိရင်တော့ အဲဒီသားသမီးက အမွေရခွင့်ရှိမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ အခုကိစ်္စက အပတိဌ မွေးစား သားသမီးဖြစ်နေတယ်။ ပြီးတော့ အဒေါ်ကွယ်လွန်ပြီး နောက်ပိုင်း မွေးစားဖခင်ထံ အဝင်အထွက်မရှိ တော့ဘူး။ ပြည်မြို့မှာပဲ အနေများနေတယ်။ ဒါကြောင့် မွေးစားဖခင်က သူ့ရဲ့ တူမအရင်းကို ခေါ်ထားတယ်။ တူမအရင်းဆိုတော့ ဘယ်လို တော်စပ်သလဲ။ မိန်းကလေးရဲ့ မိဘတွေရှိသေးလား”

“ကွယ်လွန်သွားတဲ့ မွေးစားဖခင်မှာ မောင်နှမသုံးဦးရှိတယ်။ ကျန်နှစ်ဦးက သက်ရှိထင်ရှားရှိတယ်။ အခု အိမ်မှာနေတဲ့ တူမက ညီမငယ်ရဲ့ သမီးလို့ သိရတယ်”

“ဘယ်မှာနေတယ်ဆိုတာက အဓိက မဟုတ်တော့ဘူး။ အဓိက အချက်က ကွယ်လွန်သွားတဲ့ မွေးစား ဖခင်မှာ မွေးချင်းညီမငယ်တွေရှိနေတဲ့ အချက်ပဲ”

“ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ။ ဥပဒေအရ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်ပါသလဲ”

“မွေးစားမိဘများ ကွယ်လွန်သွားချိန်တွင် မိဘတစ်ဦးဦး၏ တရားဝင်လင် (သို့မဟုတ်) မယား၊ သားရင်း၊ သမီးရင်း၊ ကတ္တိမသားသမီးအပါအဝင်၊ မြေးမြစ်များ မကျန်ရစ်ခဲ့လျှင် အပတိဌသားသမီးသည် မွေးစားမိဘ၏ အမွေထက်ဝက်ကို ဆက်ခံ၍ ကျန်ထက်ဝက်ကို မွေးစားမိဘ၏ အနီးဆုံးဆွေမျိုးများက ဆက်ခံသည်လို့ မသန်းညွန့်နှင့် ဒေါ်ရွှေသစ်ရန်ကုန်အတွဲ - ၁၄၊ စာမျက်နှာ - ၅၅၇ အမှုမှာ ဆုံးဖြတ်ထားပါတယ်”

“ဒါဆိုရင် မွေးစားဖခင်ရဲ့ ညီမငယ်နှစ်ဦးက ထက်ဝက်ရနိုင်မှာပေါ့ ဆရာ”

“တစ်ခုရှိတာက အပတိဌ သားသမီးသည် မွေးစားမိဘနဲ့ အတူမနေ၊ ရံဖန်ရံခါမျှသာ ဆက်သွယ်သော အပတိဌ သားသမီးသည် အမွေရခွင့် မရှိလို့ ဦးချစ်ထွေးနှင့် မောင်ညွန့်ဝေ၊ ၁၉၇၆ မြန်မာနိုင်ငံ တရားစီရင်ထုံး စာမျက်နှာ - ၁၇ အမှုမှာ ဖော်ပြထားတဲ့အတွက် ဒီကိစ်္စမှာ အမွေမှုဖြစ်နိုင်လို့ ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်ပြီး အဆင်ပြေရင် ဝယ်လိုက်ပါ”ဟုသာ အကြံပေးဆွေးနွေးလိုက်ပါသည်။

Ref : Zaygwet ထီယု (ဥပဒေအတိုင်ပင်ခံ)

Photo Credit : Financeindex

Posted By : Sint Sint (ShweProperty.com)